Το τελευταίο χρονικό διάστημα η δημοτική αρχή της Λάρισας ασχολείται έντονα με την «αναδιαμόρφωση», όπως τη χαρακτηρίζει, κάποιων πλατειών της πόλης. Και στα πλαίσια της επικοινωνιακής πολιτικής που έχει επιλέξει εδώ και χρόνια, φροντίζει για την συχνή προβολή κάθε έργου της ακόμη κι αν είναι στα σχέδια, στην έναρξη των εργασιών ή και ημιτελές και, πολλές φορές, επικίνδυνο για χρήση από του πολίτες.
Στο θέμα της «αναδιαμόρφωσης» των πλατειών, οι προτάσεις που υλοποιούνται παρουσιάζουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά. Πολύ τσιμέντο, πολύ πλακάκι, πολλοί κυβόλιθοι, πολύς χώρος στην ιδιωτική εκμετάλλευση (π.χ. τραπεζοκαθίσματα), εγκιβωτισμένο πράσινο σε παρτέρια.
Μοιραία, μοιάζουν οι πλατείες σαν να έχουν σχεδιαστεί με καρμπόν.
Η εμπειρία απέδειξε ότι αυτή η «αναδιαμόρφωση» γίνεται ερήμην των τοπικών χρηστών, αγνοώντας την ύπαρξη, τη σύνθεση και τις ανάγκες τους. Φαίνεται να μην παίρνει υπόψη της το «όλον» της πόλης, το «επιμέρους» των συνοικιών και τη συνάρθρωσή τους.
Οι πλατείες διαμορφώνονται έτσι ώστε να λείπουν από τη χρήση τους το περπάτημα, το ελεύθερο και ασφαλές τρέξιμο, το παιχνίδι των παιδιών, η συναναστροφή των ανθρώπων της συνοικίας, οι δραστηριότητες που θα προέκυπταν από τη σύνδεση της πλατείας με άλλους ελεύθερους χώρους της συνοικίας.
Δεν υπάρχει η πρόνοια για τα μικρά παιδιά, για τα οποία το οριοθετημένο πράσινο θα είναι μια διαρκής πηγή κινδύνων καθώς το τσιμέντο, με το οποίο γίνεται η οριοθέτηση, θα λειτουργεί απαγορευτικά στην ελευθερία των κινήσεών τους.
Η δημοτική αρχή μοιάζει να αποφασίζει χωρίς να λαμβάνει υπόψη της βασικά στοιχεία των συνοικιών.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτής της αντίληψης αποτελούν οι πλατεία της Νεάπολης, των Πυροβολικών, της Ν. Πολιτείας. Η ίδια μοίρα καρτερεί, μάλλον, και την πλατεία προφήτη Ηλία (Εργατικής Πρωτομαγιάς). Πλατείες- χώροι μονοσήμαντου προορισμού και μηνύματος.
Την ώρα που η πόλη εξαπλώνεται και το μπετόν υψώνεται, είναι προφανής η ανάγκη για την ύπαρξη ελεύθερων χώρων. Χώρων φιλικών. Τους οποίους οι χρήστες τους θα μπορούν να τους «ζήσουν». Να είναι ανοιχτοί, να δίνουν προοπτική, να συνδέουν τα επιμέρους στοιχεία της συνοικίας σε ένα ενιαίο «όλο».
Τα στοιχεία της ταυτότητας, της ιστορίας, της σημασίας για τη ζωή των ανθρώπων κάθε ηλικίας της συνοικίας φαίνεται πως απουσιάζουν.
Ο σχεδιασμός μιας πλατείας, πέρα από αρχιτεκτονικό, είναι και πολιτικό ζήτημα. Έτσι, από τη λογική της Δ.Α. φαίνεται να απουσιάζουν οι παράγοντες των κοινωνικών και κλιματικών συνθηκών των επιμέρους συνοικιών και συνολικά της πόλης.
Στην περίπτωση της υπό «αναδιαμόρφωση» πλατείας Πυροβολικών, κι όχι μόνο, το πράσινο έχει τη θέση του ντεκόρ κι όχι του συστατικού μέρους της πλατείας το οποίο αξίζει να βιωθεί. Κι αυτό σε μια περίκλειστη πλατεία μιας πυκνοδομημένης περιοχής η οποία τις όποιες «ανάσες» της τις οφείλει στους αδόμητους χώρους του στρατοπέδου Μπουγά και του ΕΘΙΑΓΕ.
Η αιτιολογία της κατάργησης του εγκαταλειμμένου –όπως και όλη η πλατεία, εξάλλου- και καταστραμμένου σιντριβανιού δεν αντέχει σε σοβαρή κριτική. Η προηγούμενη εικόνα εγκατάλειψης και η οικονομία νερού, όπως καταγράφεται ως αιτιολογία σε σχετικό δημοσίευμα («Ελευθερία», Δευτέρα, 26-10-09) δεν συνιστούν επιχείρημα κατάργησης. Αν ακολουθηθεί η ίδια λογική, πρέπει άμεσα να καταργηθούν όλα τα σιντριβάνια της πόλης!
Πέρα απ’ αυτές τις αστειότητες, η Δ. Α. δεν θα πρέπει να παραγνωρίζει τις επιπτώσεις της λειτουργίας ενός σιντριβανιού στο μικροκλίμα του χώρου στον οποίο βρίσκεται. Οι μελέτες που αφορούν στην πλατεία Αγ. Βησσαρίωνος και στο συνδυασμένο ρόλο δέντρων και σιντριβανιού στη διαμόρφωση του μικροκλίματός της, είναι ενδεικτικές.
Με αφορμή, πάντως, την «αναδιαμόρφωση» της Πλατείας Πυροβολικών, γίνεται φανερή η έλλειψη ουσιαστικής συζήτησης για τους ελεύθερους χώρους στον αστικό ιστό της πόλης, τη μορφή και τη λειτουργία τους.
Η Δ. Α. της Λάρισας, μιας πόλης απόλυτα εκτεθειμένης στον ήλιο και τον καύσωνα των θερινών μηνών, δεν άνοιξε ποτέ μια τέτοια συζήτηση.
Ωστόσο, είναι σαφές ότι στον όρο «βιοτικό επίπεδο των πολιτών» βασική παράμετρο αποτελεί το περιβάλλον στο οποίο οι πολίτες ζουν.
Προφανώς, ως αμιγώς πολιτικό θέμα, θα είναι μεταξύ αυτών που θα απασχολήσουν έντονα τους πολίτες το επόμενο χρονικό διάστημα.
Οι κλιματικές αλλαγές, από τις οποίες δυστυχώς δεν εξαιρείται η Λάρισα, το καθιστούν τόσο επίκαιρο όσο και ουσιαστικό.
Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009
ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΗ
Το παρακάτω κείμενο είναι η παρέμβασή μου κατά την ολομέλεια της δημοτικής παράταξης «Λαρισαίων Πόλις» που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 29-10-2009.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ
Η περίοδος που άρχισε από τις 4 Οκτωβρίου 2009 είναι νέα για τη χώρα και μεταβατική για την Τ.Α.
Η διοικητική μεταρρύθμιση, η αναδιάρθρωση της Τ.Α., ο εκλογικός νόμος, η ψήφος των μεταναστών κι ο πολιτικός χάρτης, συγκροτούν ένα νέο πλαίσιο διεξαγωγής των τοπικών εκλογών.
Γεωγραφική κάλυψη των νέων δήμων, αρμοδιότητες και πόροι δημιουργούν μια νέα δυναμική για την Τ.Α.
Απέναντι σ’ όλα αυτά υπάρχει μία και μόνη σταθερά: Ο δήμος Λαρισαίων δεν θα είναι στο εξής αυτός που είναι τώρα.
Αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στις σκέψεις, τους προβληματισμούς και τους σχεδιασμούς της όποιας συλλογικότητας συνδιαμορφώσουμε και η οποία θα επιφορτισθεί με την ευθύνη της πολιτικής αλλαγής και της αλλαγής πολιτικής στο νέο δήμο Λαρισαίων.
Νέοι γεωγραφικοί χώροι, νέες κοινωνικές, οικονομικές, πολιτικές, πολιτιστικές ανάγκες διαμορφώνουν μια νέα πραγματικότητα και απαιτούν πρόσθετες, επιπλέον προσεγγίσεις.
Ενέργεια, μεταφορές, φυσικοί πόροι, διαχείριση αποβλήτων, ποιότητα αέρα, αγροτικά, εργασία, ανεργία, επιχειρηματικότητα, πολιτισμός, παιδεία, υγεία, υποδομές, περιβάλλον είναι μερικά μόνον από τα νέα, αναδυόμενα στοιχήματα.
ΔΙΑΚΥΒΕΥΜΑ ΤΩΝ ΤΟΠΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ
Η παράθεση ενός καταλόγου έργων και πολιτικών από μια συλλογικότητα που ενδιαφέρεται να κερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών είναι σημαντική. Όλα, όμως, θα πρέπει να εντάσσονται σ’ ένα νέο διακύβευμα.
Ποιότητα ζωής, συμμετοχή του πολίτη, αξιοκρατία, διαφάνεια, λογοδοσία.
Όλα αυτά θα συγκροτούν τη νέα, τοπική μας ταυτότητα.
Την ταυτότητα της Πράσινης Πόλης.
Η Πράσινη Πόλη θέτει τρία προαπαιτούμενα:
1. Όραμα για την πόλη του 2020 και πλέον. Όραμα πολιτικό, διοικητικό, κοινωνικό, οικονομικό.
2. Στόχους και κατευθύνσεις για την υλοποίησή του.
3. Προτάσεις και μέτρα πολιτικής.
Τα προαπαιτούμενα αυτά στηρίζονται στα συγκριτικά πλεονεκτήματα της πόλης. Υπάρχοντα και αναδυόμενα.
ΣΗΜΕΡΑ
Σήμερα, μετά από μια πορεία τριών ετών, έχουμε την ευθύνη και την ευκαιρία να αναστοχαστούμε. Να δούμε συγκλίσεις και αποκλίσεις. Θετικά και αρνητικά. Προσωπικά και πολιτικά. Πάνω απ’ όλα, έχουμε την ευθύνη και την ευκαιρία να αλλάξουμε σελίδα.
Μείζον θέμα προτεραιότητας είναι η πληθυντική παράταξη.
Με διασφαλισμένη την ενότητα.
Με ανοιχτές θύρες.
Μ’ ένα νέο, μεγάλο προσκλητήριο συμμετοχής. Σε όλους και όλες, όσους και όσες θέλουν να συμβάλουν να συμμετέχουν, να οργανώσουν μια νέα εκκίνηση.
Από σήμερα, μπορούμε να θέσουμε τις βάσεις μιας νέας συλλογικότητας. Της συλλογικότητας της νίκης.
ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Σήμερα στην πόλη μας το πολιτικό περιβάλλον είναι συντριπτικό για τη συντηρητική παράταξη και τις συντηρητικές πολιτικές.
Το εκλογικό προβάδισμα του ΠΑΣΟΚ αποτελεί ένα σημαντικό πολιτικό κεφάλαιο.
Πολιτικές τακτικές και προσωπικές στρατηγικές που θα απειλούν να το σπαταλήσουν ούτε θα γίνουν ανεκτές ούτε θα συγχωρηθούν από την τοπική κοινωνία.
Το μήνυμα της τοπικής κοινωνίας είναι σαφές:
• Ένας στόχος.
• Μια συλλογικότητα.
• Συναντίληψη.
• Συμμετοχή.
Δημιουργούμε, συμμετέχουμε στην ανάδειξη ενός ρεύματος ανατροπής – αλλαγής στο δήμο Λαρισαίων. Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να είναι η σημαντικότερη συνιστώσα του ρεύματος ανατροπής και αλλαγής στην πόλη μας, αλλά δεν ενδιαφέρεται, δεν επιδιώκει να είναι και η μόνη.
Η εμφάνιση των Οικολόγων-Πρασίνων είναι μια πραγματικότητα.
Η συνάντηση μας σε κοινωνικά, περιβαλλοντικά και άλλα μέτωπα αποτελεί μια σημαντική πρόκληση.
Μια πρόκληση-πρόσκληση συνδιαμόρφωσης του ρεύματος ανατροπής και αλλαγής, χωρίς υστεροβουλίες, μεμψιμοιρίες και σκοπιμότητες.
Φυσικά, αυτό το ρεύμα χωράει κι άλλους. Χωράει όσους χωρίς όρους, προϋποθέσεις, προαπαιτούμενα και αποκλεισμούς θέλουν να εργαστούμε από κοινού για ένα καλύτερο αύριο της Λάρισας και των πολιτών της.
Την απάντηση όλων μας, οι Λαρισαίοι την περιμένουν. Την αξιολογούν. Και θα αποδώσουν στον καθέναν μας τα εύσημα που του αναλογούν.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ
Η περίοδος που άρχισε από τις 4 Οκτωβρίου 2009 είναι νέα για τη χώρα και μεταβατική για την Τ.Α.
Η διοικητική μεταρρύθμιση, η αναδιάρθρωση της Τ.Α., ο εκλογικός νόμος, η ψήφος των μεταναστών κι ο πολιτικός χάρτης, συγκροτούν ένα νέο πλαίσιο διεξαγωγής των τοπικών εκλογών.
Γεωγραφική κάλυψη των νέων δήμων, αρμοδιότητες και πόροι δημιουργούν μια νέα δυναμική για την Τ.Α.
Απέναντι σ’ όλα αυτά υπάρχει μία και μόνη σταθερά: Ο δήμος Λαρισαίων δεν θα είναι στο εξής αυτός που είναι τώρα.
Αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στις σκέψεις, τους προβληματισμούς και τους σχεδιασμούς της όποιας συλλογικότητας συνδιαμορφώσουμε και η οποία θα επιφορτισθεί με την ευθύνη της πολιτικής αλλαγής και της αλλαγής πολιτικής στο νέο δήμο Λαρισαίων.
Νέοι γεωγραφικοί χώροι, νέες κοινωνικές, οικονομικές, πολιτικές, πολιτιστικές ανάγκες διαμορφώνουν μια νέα πραγματικότητα και απαιτούν πρόσθετες, επιπλέον προσεγγίσεις.
Ενέργεια, μεταφορές, φυσικοί πόροι, διαχείριση αποβλήτων, ποιότητα αέρα, αγροτικά, εργασία, ανεργία, επιχειρηματικότητα, πολιτισμός, παιδεία, υγεία, υποδομές, περιβάλλον είναι μερικά μόνον από τα νέα, αναδυόμενα στοιχήματα.
ΔΙΑΚΥΒΕΥΜΑ ΤΩΝ ΤΟΠΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ
Η παράθεση ενός καταλόγου έργων και πολιτικών από μια συλλογικότητα που ενδιαφέρεται να κερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών είναι σημαντική. Όλα, όμως, θα πρέπει να εντάσσονται σ’ ένα νέο διακύβευμα.
Ποιότητα ζωής, συμμετοχή του πολίτη, αξιοκρατία, διαφάνεια, λογοδοσία.
Όλα αυτά θα συγκροτούν τη νέα, τοπική μας ταυτότητα.
Την ταυτότητα της Πράσινης Πόλης.
Η Πράσινη Πόλη θέτει τρία προαπαιτούμενα:
1. Όραμα για την πόλη του 2020 και πλέον. Όραμα πολιτικό, διοικητικό, κοινωνικό, οικονομικό.
2. Στόχους και κατευθύνσεις για την υλοποίησή του.
3. Προτάσεις και μέτρα πολιτικής.
Τα προαπαιτούμενα αυτά στηρίζονται στα συγκριτικά πλεονεκτήματα της πόλης. Υπάρχοντα και αναδυόμενα.
ΣΗΜΕΡΑ
Σήμερα, μετά από μια πορεία τριών ετών, έχουμε την ευθύνη και την ευκαιρία να αναστοχαστούμε. Να δούμε συγκλίσεις και αποκλίσεις. Θετικά και αρνητικά. Προσωπικά και πολιτικά. Πάνω απ’ όλα, έχουμε την ευθύνη και την ευκαιρία να αλλάξουμε σελίδα.
Μείζον θέμα προτεραιότητας είναι η πληθυντική παράταξη.
Με διασφαλισμένη την ενότητα.
Με ανοιχτές θύρες.
Μ’ ένα νέο, μεγάλο προσκλητήριο συμμετοχής. Σε όλους και όλες, όσους και όσες θέλουν να συμβάλουν να συμμετέχουν, να οργανώσουν μια νέα εκκίνηση.
Από σήμερα, μπορούμε να θέσουμε τις βάσεις μιας νέας συλλογικότητας. Της συλλογικότητας της νίκης.
ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Σήμερα στην πόλη μας το πολιτικό περιβάλλον είναι συντριπτικό για τη συντηρητική παράταξη και τις συντηρητικές πολιτικές.
Το εκλογικό προβάδισμα του ΠΑΣΟΚ αποτελεί ένα σημαντικό πολιτικό κεφάλαιο.
Πολιτικές τακτικές και προσωπικές στρατηγικές που θα απειλούν να το σπαταλήσουν ούτε θα γίνουν ανεκτές ούτε θα συγχωρηθούν από την τοπική κοινωνία.
Το μήνυμα της τοπικής κοινωνίας είναι σαφές:
• Ένας στόχος.
• Μια συλλογικότητα.
• Συναντίληψη.
• Συμμετοχή.
Δημιουργούμε, συμμετέχουμε στην ανάδειξη ενός ρεύματος ανατροπής – αλλαγής στο δήμο Λαρισαίων. Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να είναι η σημαντικότερη συνιστώσα του ρεύματος ανατροπής και αλλαγής στην πόλη μας, αλλά δεν ενδιαφέρεται, δεν επιδιώκει να είναι και η μόνη.
Η εμφάνιση των Οικολόγων-Πρασίνων είναι μια πραγματικότητα.
Η συνάντηση μας σε κοινωνικά, περιβαλλοντικά και άλλα μέτωπα αποτελεί μια σημαντική πρόκληση.
Μια πρόκληση-πρόσκληση συνδιαμόρφωσης του ρεύματος ανατροπής και αλλαγής, χωρίς υστεροβουλίες, μεμψιμοιρίες και σκοπιμότητες.
Φυσικά, αυτό το ρεύμα χωράει κι άλλους. Χωράει όσους χωρίς όρους, προϋποθέσεις, προαπαιτούμενα και αποκλεισμούς θέλουν να εργαστούμε από κοινού για ένα καλύτερο αύριο της Λάρισας και των πολιτών της.
Την απάντηση όλων μας, οι Λαρισαίοι την περιμένουν. Την αξιολογούν. Και θα αποδώσουν στον καθέναν μας τα εύσημα που του αναλογούν.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)